กระแจะจัน

ชื่อพื้นเมือง : กระแจะ กระแจะจัน ขะแจะ (ภาคเหนือ), ตุมตัง (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ), พญายา (ภาคกลาง, ราชบุรี), พินิยา (เขมร)

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Naringi crenulata (Roxb.) Nicolson

ชื่อวงศ์ : RUTACEAE

ไม้ต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง ไม่ผลัดใบ สูง 8-15 เมตร กิ่งก้านมีหนามแตกกิ่งตั้งฉากกับลำต้น กิ่งอ่อนและยอดอ่อนเกลี้ยงไม่มีหนาม เปลือกนอกสีเทาอมขาวหรือขาวอมเหลือง หนาแตก

ใบ ใบเป็นช่อแบบข้อต่อ ช่อใบเรียงสลับออกตรงข้อต่อระหว่างปล้องใบย่อย ช่อใบเป็นปล้องๆจำนวน 1-3 ปล้อง ใบรูปรีแกมไข่กลับแบบขนมเปียกปูน ออกตรงข้ามกันหนึ่งคู่ ใบย่อย 1-3คู่ ใบย่อยกว้าง 0.5-2.5 เซนติเมตร ยาว 1-8 เซนติเมตร โคนและปลายใบสอบแคบ เนื้อใบ
บางเนียนเกลี้ยง

ดอก ดอกสีขาวหรือขาวอมเหลือง ออกเป็นช่อที่ซอกใบ ดอกออกเป็นกระจุก ดอกย่อยมีกลีบดอกสีขาว มี 4 กลีบ รูปขอบขนานยาว 5 เซนติเมตร ดอกตูมเป็นรูปไข่กลับ เกสรตัวผู้ มี
5 อัน ติดล้อมรังไข

ผล ผลสดแบบแอปเปิล รูปผลกลมมีขนาดเล็ก ผลอ่อนสีเขียว ผิวเป็นมัน มีต่อมน้ำมันทั่วไป มีเนื้อบางๆ หุ้ม ขนาด 0.5-1 เซนติเมตร

การขยายพันธุ์ นิยมใช้เมล็ดเพาะชำ การปักชำกิ่งอ่อนหรือใช้รากปักชำได้ดี